ความยินดีในการทรงสถิตอยู่ด้วย
หลักคำสอนเวสต์มินสเตอร์กล่าวไว้ว่า “เป้าหมายสูงสุดของมนุษย์คือการสรรเสริญและชื่นชมยินดีในพระเจ้าตลอดไป” พระคัมภีร์หลายตอนเรียกร้องให้เราสำนึกในพระคุณ และเทิดทูนพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ด้วยความชื่นชมยินดี เมื่อเราถวายเกียรติแด่พระเจ้าเราก็กำลังยกย่องว่าพระองค์ทรงเป็นแหล่งแห่งความดีงามทั้งปวง
ความเย่อหยิ่งในอุปนิสัย
"เขาคิดว่าตัวเองสำคัญเหลือเกิน” เพื่อนผมพูดถึงคริสเตียนคนหนึ่ง เราเห็นว่าเขาเย่อหยิ่ง และรู้สึกเศร้าเมื่อรู้ว่าเขาถูกจับได้ว่าทำความผิดร้ายแรง เขายกตนขึ้นทำให้เกิดปัญหา เรารู้ดีว่าสิ่งนี้ก็อาจเกิดขึ้นกับเราได้
มุมมองจากภายใน
เอรี แวนท์ ริเอท นักฟิสิกส์เกษียณอายุ สร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่ไม่ธรรมดา เขาจัดวางพืช และซากสัตว์ในท่าทางต่างๆ แล้วถ่ายภาพเอ็กซเรย์ เขาสแกนฟิล์มเอ็กซเรย์ลงในคอมพิวเตอร์ และเติมสีสันเข้าไปบางส่วน งานของเขาเผยให้เห็นความซับซ้อนภายในของดอกไม้ ปลา นก สัตว์เลื้อยคลานและลิง
รอคอยคำตอบ
ตอนที่ลูกสาวของเราอายุ 15 ปี เธอหนีออกจากบ้านไปนานกว่า 3 สัปดาห์ ซึ่งเป็น 3 สัปดาห์ที่ยาวนานที่สุดในชีวิตเรา เราตามหาลูกทุกที่ ทั้งขอความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่บ้านเมืองและเพื่อนๆ เมื่อหมดหนทาง ผมและภรรยาได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการรอคอยพระเจ้าในการอธิษฐาน เรามาถึงจุดที่ไร้กำลังและหมดสิ้นหนทาง เราต้องพึ่งพาพระเจ้า
กางเขนและมงกุฎ
วิหารเวสต์มินสเตอร์ในลอนดอน เต็มด้วยเรื่องราวประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่สิบ บาทหลวงคณะเบเนดิกตินได้ริเริ่มธรรมเนียมการนมัสการรายวันขึ้นที่นี่ และปฏิบัติมาจนถึงปัจจุบัน วิหารแห่งนี้ยังเป็นสถานที่ฝังศพบุคคลสำคัญมากมาย และตั้งแต่ปี 1066 เป็นต้นมา กษัตริย์ทุกพระองค์ของอังกฤษได้จัดพิธีราชาภิเษกที่นี่และมี 17 พระองค์ ถูกฝังพระศพไว้ที่นี่ การปกครองของแต่ละพระองค์สิ้นสุดลงในที่ที่ได้เริ่มต้นขึ้น
ถนนขรุขระ
คู่หูตกปลาของผมเล่าถึงคำร่ำลือที่ว่าที่ทะเลสาบบนภูเขา ซึ่งอยู่ทางฝั่งเหนือของภูเขาจั๊กแฮนเดิลในไอดาโฮ มีปลาเทราท์คัทโทรท์ตัวใหญ่ เขาเอาดินสอและเศษกระดาษเช็ดปากมาวาดแผนที่ให้ผม หลายอาทิตย์ต่อมา ผมเติมน้ำมันรถกระบะแล้วขับไปตามเส้นทางนั้น
ทรัพย์สมบัติในสวรรค์
การเดินสายไฟอย่างด้อยคุณภาพทำให้ไฟไหม้บ้านหลังใหม่ของเราเป็นจุณ เพลิงลุกลามเผาบ้านของเราเพียงชั่วโมงเดียว จนเหลือเพียงซากปรักหักพัง มีอีกครั้งที่เรากลับมาจากคริสตจักรในวันอาทิตย์ และพบว่าบ้านของเราถูกงัด และข้าวของถูกขโมย
การทรงนำของพระเจ้า
เมื่อร้อยปีที่แล้ว ออสวอล์ด แชมเบอร์ส อายุ 41 ปี เดินทางไปถึงอียิปต์เพื่อรับใช้เป็นอนุศาสกของวายเอ็มซีเอ ให้กับกองทหารของเครือจักรภพอังกฤษช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เขาถูกส่งไปที่ค่ายแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ห่างจากไคโร 10 กิโลเมตร แชมเบอร์สเขียนในบันทึกคืนแรกที่เขาไปถึง เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 1915 ว่า “พื้นที่นี้คือทะเลทรายใจกลางกองทหารและเป็นโอกาสอันดีสำหรับมนุษย์ มันไม่เหมือนสิ่งใดที่ผมเคยชิน และผมรอคอยด้วยความตื่นเต้นว่าพระเจ้าจะทรงทำและสรรสร้างสิ่งใหม่ใด”
ทุุกคนยังอยู่ดี
เดือนมกราคม 1915 เรือเอนดูแรนซ์ชนน้ำแข็งและติดอยู่บริเวณนอกชายฝั่งแอนตาร์คติกา กลุ่มนักสำรวจขั้วโลกที่นำโดยเออร์เนสต์แชคเกิลตันรอดชีวิตและพายเรือชูชีพสามลำไปถึงเกาะแห่งหนึ่ง พวกเขาติดอยู่บนเกาะร้าง ห่างไกลเส้นทางเดินเรือ แต่ยังเหลือความหวังข้อหนึ่ง วันที่ 24 เมษายน 1916 ชาย 22 คนมองดูแชคเกิลตันกับเพื่อนร่วมชะตาอีกห้าคนลงเรือชูชีพลำน้อยมุ่งสู่เกาะจอร์เจียใต้ที่อยู่ห่างไป 1,200 กม. โอกาสแทบไม่มี และถ้าไปไม่ถึง ทุกคนก็ต้องตาย แต่สี่เดือนต่อมาพวกเขาดีใจมาก เมื่อมีเรือปรากฏขึ้นพร้อมกับแชคเกิลตันบนหัวเรือตะโกนถามว่า “ทุกคนอยู่ดีไหม” และมีคนตะโกนตอบว่า “ทุกคนยังอยู่ดี”
